Πάει καιρός που το άλογο έχει εξαφανιστεί από την καθημερινή ζωή.
Από τα τέλη της δεκαετίας του 1930, στις βιομηχανικές τουλάχιστον κοινωνίες, δεν προσφέρει πια στο αστικό και αγροτικό τοπίο εκείνη τη συνεχή και οικεία παρουσία που σαγήνευε γοήτευε, ενθουσίαζε στις διάφορες μορφές της. Σήμερα το άλογο απασχολεί τον άνθρωπο μόνο κατά τον ελεύθερο χρόνο του. Ανήκει πια στη σφαίρα των σπορ και της ψυχαγωγίας.
Η κύρια λειτουργία του ως μέσου μεταφοράς, ως «εργαλείου» εργασίας και πολέμου, την οποία επί ολόκληρους αιώνες επιτελούσε στην ιστορία μας, περιορίστηκε.
Και αυτό είχε ως συνέπεια μια βαθιά αλλαγή στις σχέσεις αλόγου και ανθρώπου
