Λούσι

Η Τζαμάικα Κινκέιντ έχει δημιουργήσει με αυτό το μυθιστόρημα έναν αμέριμνο ωστόσο ευάλωτο αφηγητή στο πρόσωπο της Λούσι, μιας έφηβης κοπέλας από τις Δυτικές Ινδίες που εγκαταλείποντας την πατρίδα της, της μητέρα της, την ίδια την παιδική της ηλικία, εργάζεται ως νταντά σε μια φαινομενικά ευτυχισμένη οικογένεια, σε μια απροσδιόριστη πόλη που κανείς υποθέτει ότι είναι η Νέα Υόρκη. Η Λούσι είναι ενθουσιασμένη με τις ανακαλύψεις της σχετικά με την Αμερικάνικη ζωή “Στην αρχή ήταν όλα τόσο καινούρια που έπρεπε να χαμογελάω με το στόμα μου γυρισμένο προς τα κάτω στις γωνίες”, με τη Μαράια, τον Λούις και τις τέσσερις μικρές χρυσαφένιες κορούλες τους. Η Λούσι έχει αποκηρύξει την ίδια της την οικογένεια και το
παρελθόν, αλλά την ίδια στιγμή παραδόξως εκφράζει πολιτιστικά εμποτισμένες απόψεις με αλαζονεία. Βλέπει τον κόσμο γύρω της με οργή και απέχθεια και διατηρεί μια μοναδική απονεκρωμένη βεβαιότητα για το πως είναι οι άνθρωποι, δίνοντας μια θυμωμένη και παράλληλα
διαφωτιστική άποψη για το σεξ, τις φυλετικές διακρίσεις και τις κοινωνικές τάξεις και καυτηριάζει το παρελθόν και το παρόν με ωμή σαφήνεια. Οι προσωπικές της σεξουαλικές εξερευνήσεις μοιάζουν πιο μυστηριώδεις σ αυτήν από ό,τι η κατάρρευση του γάμου του Λιούις και της Μαράιας, τον οποίο παρατηρεί αποσπασματικά και με πρόγνωση. Το βιβλίο αυτό η Κινκέιντ το έχει δεξιοτεχνικά στολίσει με κομψότητα. Η Λούσι είναι μια φωνή που στοιχειώνει και η γνησιότητα της Κινκέιντ δεν έχει γίνει ποτέ πριν τόσο προφανής.