Ο Τζέφερσον στο Παρίσι

Η έκδοση του βιβλίου του Κλοντ Φολάν συμπίπτει με την προβολή στους κινηματογράφους της ταινίας του Τζέιμς Άιβορι “Ο Τζέφερσον στο Παρίσι”. Έχει πάντα μεγάλο ενδιαφέρον η αντιμετώπιση του ίδιου θέματος από έναν ιστορικό, που είναι υποχρεωμένος να στηρίζει την άποψή του πάνω σε αδιάσειστα στοιχεία και αποδείξεις, και από έναν κινηματογραφιστή, που είναι ελεύθερος να το παρουσιάσει όπως θέλει. Ο Κλοντ Φολάν, ιστορικός ειδικευμένος σε θέματα των Ηνωμένων Πολιτειών, βιογράφος του Τόμας Τζέφερσον, αναφέρεται αποκλειστικά, όπως η ταινία, στην παραμονή στο Παρίσι εκείνου που το 1776 συνέταξε τη Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας και υπήρξε πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών από το 1801 μέχρι το 1809.
Αντιπροσώπευσε τη χώρα του στο Παρίσι από το 1784 μέχρι το 1789, αντικαθιστώντας τον Φραγκλίνο. Ο Τζέφερσον ήταν ο άνθρωπος τον οποίο συμβουλεύτηκαν σπουδαίες προσωπικότητες, όπως ο Λαφαγιέτ και ο Ντι Πον ντε Νεμούρ, για την επεξεργασία της Διακήρυξης των Ανθρώπινων Δικαιωμάτων, το 1789.
Ήταν άνθρωπος ευγενικός και καλλιεργημένος ενδιαφερόταν ιδιαίτερα για τη λογοτεχνία, τις τέχνες και τις επιστήμες και συναναστρεφόταν τον Μπιφόν, τον Κοντορσέ, τον Λαβουαζιέ και όλους τους μεγάλους στοχαστές της εποχής, τους οποίους δεχόταν στην κατοικία του, το μέγαρο Λανζάκ, στα Ηλύσια Πεδία, που σήμερα δεν υπάρχει πια. Είχε επίσης φιλικές σχέσεις με σημαντικές προσωπικότητες, όπως ήταν η πρώην ηγερία του Ζαν Ζακ Ρουσό, η κόμισσα ντ’ Ουντετό. Χήρος, γύρω στα σαράντα, αγάπησε με πάθος μια Ιταλοαγγλίδα, τη Μαρία Κοσγουέι, που ο ζωγράφος σύζυγός της παραμελούσε κυνηγώντας άλλες απολαύσεις. Σύμφωνα με τους ισχυρισμούς ενός δημοσιογράφου στις αρχές του 19ου αιώνα, διαφόρων συγγραφέων και της ταινίας του Άιβορι, ο Τζέφερσον είχε δεσμό με μια νεαρή σκλάβα -με την οποία απέκτησε και παιδιά-, τη Σάλι Χέμινγκς, την οποία είχε καλέσει στο Παρίσι για να φροντίζει τη μικρή κόρη του. Σύμφωνα όμως με το συγγραφέα, η σχέση αυτή δεν έχει αποδειχτεί. Με λίγα λόγια, ο Κλοντ Φολάν περιγράφει με την οξυδέρκεια του ιστορικού την ιδιαίτερα δραστήρια παρουσία στο Παρίσι του μελλοντικού προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών, που ξαναβρήκε τη Γαλλία στο δρόμο του όταν, το 1803, αγόρασε από αυτήν τη Λουιζιάνα, διπλασιάζοντας έτσι την έκταση της χώρας του.