Οιδίπους Τύραννος

Στην αρχή του έργου ο Οιδίπους είναι ο μεγάλος βασιλιάς που έχει σώσει τη Θήβα, και είναι τώρα η μόνη της ελπίδα· κανείς δεν μπορεί να συγκριθεί με τον Οιδίποδα στο διάβασμα σκοτεινών μυστικών. Στο τέλος είναι ο μιαρός απόβλητος, αίτιος της δυστυχίας της πόλης, εξαιτίας εγκλημάτων που ο Απόλλων τα είχε προβλέψει, προτού εκείνος να γεννηθεί. Πρόκειται για αδυσώπητο ντετερμινισμό; Άραγε ο Σοφοκλής μας λέει ότι ο άνθρωπος δεν είναι παρά άθυρμα της Μοίρας; Ή μήπως εννοεί απλώς ότι οι θεοί μηχανεύτηκαν αυτή την τρομερή μοίρα για τον Οιδίποδα, για να αποκαλύψουν τη δύναμή τους στους ανθρώπους και για να τους διδάξουν ένα σωτήριο μάθημα;