Στη νουβέλα του "Φύγανε και τα πουλιά", ο Γιασάρ Κεμάλ, με το γνωστό ποιητικό του ύφος, διηγείται την αποξένωση των ανθρώπων των μεγαλουπόλεων από τη φιλία, την αγάπη, την καλοσύνη. Διαβάζοντας κανείς αυτό το βιβλίο νιώθει την αγωνία του συγγραφέα για την πόλη που χάνεται, την πόλη που επιρροές τόσων αιώνων δεν μπόρεσαν να καταστρέψουν.
Η μορφή του Φραγκίσκου της Ασίζης γοήτευε τον Έσσε από τα εφηβικά του ακόμα χρόνια, όταν ο μελλοντικός συγγραφέας αναζητούσε κι αυτός τη γνήσια απελευθέρωση, δραπετεύοντας από το ευαγγελιστικό σεμινάριο του Maulbronn.Για τον Έσσε ο Φραγκίσκος είναι ο «καινούριος άνθρωπος», ο νέος Αδάμ, που επαναβρίσκει την αρχέγονη ουσία των πλασμάτων.