Ποίηση

Από τη μια το παιχνίδι, η ειρωνεία, ο σαρκασμός, και από την άλλη η νοσταλγία για ένα αναπότρεπτο παρελθόν που όλο τ’ αλλάζουμε να μας ικανοποιεί καλύτερα, ενώ ήταν γεμάτο από χαμένες ευκαιρίες, ανολοκλήρωτους πόθους και αποτυχημένες προσπάθειες που επισκίαζαν τις λίγες ωραίες λαμπερές στιγμές ολοκλήρωσης. Γι’ αυτό η «ποίηση σήμερα» είναι μεταξύ άλλων ένα «πικρό καρναβάλι».

Γραμμένα στις δεκαετίες του ’30 και του ’40, τα ποιήματα αυτά συμπληρώνουν το σώμα και το πρόσωπο του Αντώνη Σαμαράκη, που επέζησε μέσα από όλους τους τρόμους, όλα τα πάθη και όλα τα εύθραυστα θαύματα.

...τα ποιήματα δεν είναι παθητικά αποκυήματα της φαντασίας, αλλά ένα σύνολο που ενεργεί κι αλλάζει την πραγματικότητα πλουτίζοντάς την με νέες προοπτικές. Όσο για την ερμηνεία της σημασίας του κάθε ποιήματος, αυτό θα το κρίνει ο αναγνώστης ανάλογα με τις ευαισθησίες του.