Ματζίρη Σωτηρία

Η όπερα, την εποχή του 1920 στη Γερμανία, ήταν το κατ’ εξοχήν αστικό θέαμα. Το πιο υπνωτιστικό, ή αποβλακωτικό, όπως έλεγε ο Μπρέχτ, «το οποίο με τις βαρύγδουπες άριες, τα φορτωμένα ντεκόρ και τα δραματικά θέματα, τα οποία σε συνδυασμό με τη μουσική, ήταν ό,τι έπρεπε για μια παραμορφωμένη αναπαράσταση της πραγματικότητας».