ΤΟΜΑΗ - ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ ΦΩΤΕΙΝΗ

Στις σκολιές οδούς της ζωής, οι άνθρωποι συμπορεύονται και συμπλέουν με την τραγικότητά τους, που τους προσδιορίζει ως ουσία, ως υπόσταση. Κι όταν διαλύονται οι φαινομενικά ισορροπημένες εικόνες «ευτυχίας», που στήνουν προς χάριν της ζωτικής ψευδαίσθησης ή του κοινωνικού περιγύρου, ξεπροβάλλουν οι πράξεις και οι πεποιθήσεις τους, οι βρότειοι πόνοι της ύπαρξής τους.