«΄Ελα αμέσως το δίχως άλλο, ο Τσέχοφ είναι εδώ».
Καθώς έφτασα στης αδελφής μου αντίκρισα τον Τσέχοφ να πηγαινόρχεται μέσα στο γραφείο και σαν κάτι να διηγότανε, μα βλέποντάς με μπροστά στην πόρτα σταμάτησε.
— Επιτέλους, ήρθατε, δεσποινίς Φλώρα! φώναξε ο γαμπρός μου. Αντόν Πάβλοβιτς, επιτρέψτε μου να σας συστήσω τη δεσποινίδα Φλώρα, μαθήτριά μου.
Ο Τσέχοφ με πλησίασε και μ’ ένα ευγενικό χαμόγελο κράτησε για μια στιγμή το χέρι μου μέσα στο δικό του. Κοιταχτήκαμε· εκείνος μου φάνηκε πως παραξενεύτηκε, πιθανόν από τ’ όνομα της Φλώρας. Ο γαμπρός μου μού είχε δώσει το παράνομα αυτό, επειδή είχα ζωηρά χρώματα και άφθονα μαλλιά, που τα έκανα καμιά φορά μακριές πλεξίδες.
Αξιολογήσεις
Δεν υπάρχει καμία αξιολόγηση ακόμη.