Η Κάτι του τελευταίου θρανίου

Η Κάτι είναι μια μικρή τσιγγανούλα που φτάνει από το χωριό στη Βουδαπέστη με τον πατέρα της και τ’ αδέρφια της.
“Δυο κοριτσάκια με σχολικές ποδιές έφτασαν εκεί και, μέσα στη βιασύνη τους να περάσουν, την έσπρωξαν λιγάκι. Το ένα κορίτσι την κοίταξε καλά και, δείχνοντάς την στο άλλο, φώναξε:
– Για κοίτα αυτήν εδώ!”
Ο ατίθασος αλλά και καλοσυνάτος χαρακτήρας της, η περιέργεια αλλά και ο θαυμασμός της για όσα πρωτόγνωρα βλέπει γύρω της στην πρωτεύουσα, οι μικροδιακρίσεις από τη μεριά μερικών παιδιών αλλά και η στοργή με την οποία την περιβάλλουν άλλοι, μικροί και μεγάλοι, γίνονται αφορμή γι’ αναρίθμητες περιπέτειες, στο σχολείο, στο σπίτι, στη γειτονιά.
“Όταν η δασκάλα άρχισε να μιλάει, στην τάξη έγινε απόλυτη σιωπή:
– Αυτό το βιβλίο το χαρίζουμε στην Κάτι. Έγραφα μέσα μονάχα λίγα λόγια αλλά πιστεύω πως είναι αρκετά…
Δυνάμωσε τη φωνή της και διάβασε:
– Στην Κάτι μας της 4α…