Μωυσής Σεμπάι

Τι να έφταιξε άραγε στην περίπτωση του Μωυσή Σεμπάι; Ποιο από τα εξαιρετικά υλικά, με τα οποία ήταν κτισμένος, στάθηκε ακατάλληλο ή ποιο έλειψε για το ιδανικό δείγμα; Κι ακόμα, ήταν η πορεία της ζωής του προϊόν ελεύθερων επιλογών ή μήπως ήταν προκαθορισμένη από τη μοίρα; Μπορούμε να χαράξουμε οι ίδιοι τους δρόμους της ύπαρξής μας ή, παρά την προσοχή και τη μέριμνα που καταβάλλουμε, το τυχαίο και το απρόσμενο καιροφυλακτεί πάντα, για να ανατρέψει τις ασταθείς ισορροπίες που πρόσκαιρα καταφέρνουμε; Και είναι τυχαίο και απρόσμενο; Αν ο Μωυσής Σεμπάι είχε αλλάξει δρόμο εκείνο το πρωινό της Καθαρής Δευτέρας ή αν το μοιραίο εκείνο απόγευμα στο εντευκτήριο του σκοπευτηρίου είχε απλώσει στο τραπέζι ένα περιοδικό αντί για δύο και, κυρίως, αν η καλοκαιρινή μπόρα δεν ματαίωνε τη συνηθισμένη του βόλτα με ποδήλατο, πόσο διαφορετικά θα ήταν όλα σήμερα; Ίσως ακόμα να χαιρόμουν τη συντροφιά του και το βιβλίο αυτό να μην είχε γραφεί. Μακτούμπ;