Χωρίς οικογένεια

Ένα παιδί οχτώ χρονών, ανακαλύπτει πως η γυναίκα που τον μεγαλώνει στοργικά δεν είναι η πραγματική του μητέρα. Όταν ο άντρας της τον πουλήσει σε έναν πλανόδιο θεατρίνο, θα αρχίσουν τα βάσανα και οι περιπέτειες…

Όσο έγραφα αυτό το βιβλίο, σε σκεπτόμουν αδιάκοπα εσένα, παιδί μου, και κάθε στιγμή το όνομά σου ερχόταν στα χείλη μου: η Λυσή θα το νοιώση αυτό; – η Λυσή θα ενδιαφερθεί γι’ αυτό; Πάντα η Λυσή. Το όνομά σου, λοιπόν, που το πρόφερα τόσο συχνά, πρέπει να γραφή μπροστά από αυτές τις σελίδες: δεν ξέρω ποια μοίρα τις περιμένει, όποια κι αν είναι όμως, οι σελίδες αυτές μου έχουν δώσει χαρές που αξίζουν όσο όλες οι επιτυχίες -την ικανοποίηση να σκέπτομαι ότι μπορείς να τις διαβάσης- τη χαρά να σου τις προσφέρω. (Από την έκδοση)