Ζωή ερήμην

«Αν ήταν άντρας καλά, θα μπορούσε να έχει και ένα και περισσότερα παιδιά, χωρίς να το γνωρίζει. Αλλά μια γυναίκα; Είναι δυνατόν να έχει γεννήσει μια γυναίκα ένα παιδί και να μην το ξέρει; Τι σόι ιστορία είναι πάλι αυτή; Είναι δυνατόν; Κι όμως είναι. Γιατί ποτέ οι συγγραφείς ή οι αναγνώστες δεν ξεπερνούν σε φαντασία τα σενάρια που γράφει η ίδια η ζωή. Η ΖΩΗ μας, που συχνά τη ζούμε ΕΡΗΜΗΝ! . . . Ποιος μιλάει για επιλογές; Στα σαράντα πέντε της χρόνια, η Λεόνη είχε συνειδητοποιήσει πια πως τα σημαντικότερα και καθοριστικά γεγονότα στη ζωή της είχαν γίνει τυχαία. “Νόμιζε” ότι παίρνει αποφάσεις , ενώ όλα τελικά έμοιαζαν σαν να ήτανε από πριν καθορισμένα στο σενάριο της ζωής της, από κάπου αλλού. Τό ΄χε σκεφθεί πολλές φορές πως όλα όσα σημάδεψαν τη ζωή της, είχανε προκύψει από περιστατικά που ήταν τυχαία και έμοιαζαν φαινομενικά ασήμαντα, κι όμως οδηγούσαν τα βήματά της σε άλλους δρόμους . . . Και να που τώρα, ξεπερνώντας και το τυχαίο, φτάναμε στο . . .ερήμην! Ερήμην της, όπως έμαθε τώρα, είχε γεννήσει ένα γιο που ήταν άντρας πια! . . .». Φόντο το τρίγωνο της καταξιωμένης δημοσιογράφου με την αστική ανατροφή, του φτωχόπαιδου που έγινε αμφισβητούμενο λαϊκό είδωλο, και του γιού που ανακαλύπτουν πως έχουν, 29 χρόνια μετά από μια εφηβική επιπολαιότητα, μια τοιχογραφία ανθρώπων που οι ζωές τους καλύπτουν σχεδόν έναν αιώνα ζωής, ζωντανεύουν και αποκαλύπτουν τα μυστικά τους στις σελίδες του πρώτου μυθιστορήματος της Ελένης Μαβίλη.